Pedagogiczna
Specyficzne trudności w czytaniu, pisaniu i matematyce rozpoznaje się u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Spowodowane są zaburzeniami niektórych funkcji poznawczych, motorycznych i ich integracji, uwarunkowanych nieprawidłowym funkcjonowaniem centralnego układu nerwowego.
TERMINOLOGIA:Wyróżniamy kilka postaci tych specyficznych trudności, które mogą występować jednocześnie lub w izolacji:
DYSLEKSJA: trudności w czytaniu (zaburzona technika, poprawność i tempo procesu)
DYSORTOGRAFIA: trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (w tym popełnianie błędów ortograficznych)
DYSGRAFIA: niski poziom graficzny pisma
DYSKALKULIA: trudności w opanowaniu umiejętności matematycznych
PRZYCZYNY: U podstaw specyficznych trudności szkolnych mogą leżeć zaburzenia funkcji językowych, percepcyjno-motorycznych (spostrzegania słuchowego, wzrokowego, motoryki) i ich współdziałania (integracji percepcyjno-motorycznej), uwagi, pamięci (wzrokowej, słuchowej, ruchowej), lateralizacji (braku dominacji ręki, oka), orientacji w przestrzeni, struktury myślenia matematycznego (szacowanie, logiczne rozumowanie)
ETIOLOGIA: Uwarunkowania tych zaburzeń są wielorakie (polietiologia) tj. dziedziczność, mikrouszkodzenia lub niedokształcenie układu nerwowego z okresu ciąży, porodu i pierwszych miesięcy życia. Zaniedbanie środowiskowe i dydaktyczne pogłębia zaburzenia i trudności dziecka, natomiast nie jest przyczyną ich powstawania.
PROFILAKTYKA: Dzieci z nieprawidłowej ciąży i porodu, nieharmonijnie rozwijające się (np. z opóźnionym rozwojem mowy) to dzieci „ryzyka dysleksji”. Im wcześniej zostaną objęte opieką, tym większe szanse, aby zapobiec ich trudnościom szkolnym.Kompleksowa pomoc dzieciom i młodzieży dyslektycznej wymaga współpracy wielu specjalistów. Każde dziecko z objawami dysleksji powinno być zbadane przez lekarza z uwagi na możliwość współistnienia innych schorzeń będących przyczyną jego trudności w uczeniu się (wady wzroku, słuchu, zaburzenia neurologiczne i inne choroby somatyczne). Trudności szkolne nie poddawane terapii mogą prowadzić do obniżenia samooceny, zaburzeń nerwicowych takich jak fobia szkolna, zaburzeń w zachowaniu i emocjach.
SYSTEM PROFILAKTYKI I POMOCY TERAPEUTYCZNEJ:
1. Pomoc udzielana przez rodziców pod kierunkiem nauczyciela(zalecanie dodatkowych ćwiczeń i udzielanie wskazówek do pracy w domu). Warunkiem efektywności jest ścisła współpraca z rodzicami.
2. Pomoc udzielana w ramach zespołu korekcyjno-kompensacyjnego, który prowadzi specjalista terapii pedagogicznej (w szkole). Warunkiem efektywności jest ścisła współpraca z rodzicami.
3. Terapia indywidualna, odbywająca się w szkole lub poradni psychologiczno-pedagogicznej. Także tutaj rodzicowi udzielane są wskazówki lub jest modelowana praca w domu.
Udział w zajęciach terapii pedagogicznej na terenie Poradni jest dobrowolny, nieodpłatny i wymaga zaangażowania w pracę terapeutyczną zarówno dziecka, jak i jego rodziców. Rodzice obserwują pracę z dzieckiem i otrzymują instruktaż, jak wykonywać zalecone ćwiczenia w domu.
Zapraszamy na strony internetowe wydawnictw edukacyjno-terapeutycznych – celem zapoznania się z ofertą pomocy i publikacji edukacyjno – terapeutycznych niezbędnych w pracy z dzieckiem z zaburzeniami i deficytami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się:
http://www.operon.pl/
http://harmonia.edu.pl/
http://www.wir-wydawnictwo.com/
http://nowaszkola.com/
http://www.konferencje-logopedyczne.pl/